نِگــَـــــرانْ نَبــاشْ
حــــالِ مــَـن خــوبْ استـْ بـُـزرگْ شُدـه اَمْ …
دیگـَـر آنقَـــدَر کــوچَکْ نیستـَم که در دِلــــتَنگی هـــایَم گـُـم شَوم
آمـوختــه اَم، که این فـــاصــله ـی کوتـــاه، بِین لَبخنَد وَ اَشکْ نامَش ” زِندِگیست ”
آمــوختــه اَم که دیگـَـر دِلـَم بَرای ” نَبــودنَـت ” تَنگْ نَشَودْ…
راسـتی، بهتـــــَـــــر اَز قَبــل دُروغ می گویـــَـم…
” حــــال مـــن خــوبْ اســت ” … خـوب ِ خوبْ…
نظرات شما عزیزان:
|